Een hart onder de riem...

Mijn vorige blogpost "Ik ben niet gek, ik ben een vulkaan" heeft voor de nodige reacties gezorgd op Twitter, Facebook en Instagram. Veel lezers/lezeressen van mijn blog leefden met mij mee, maakten zich zorgen over mij en informeerden naar mijn gemoedstoestand. Dat heb ik zeer gewaardeerd: het leven van een transgender gaat niet over rozen. Maar laten we eerlijk zijn, wiens leven gaat nu wel over rozen? Met andere woorden, we hebben allemaal bij tijd en wijle een schouder nodig om uit te huilen, een aai over de bol, een steuntje in de rug of gewoon een complimentje. De afgelopen dagen hebben mij dat weer doen beseffen. Niet alleen dat het fijn is om door anderen gesteund te worden, maar ook door anderen tot steun te zijn. En juist deze week dat ik zelf wat in de put zat, plofte een brief op de deurmat. De brief was in zoverre anoniem dat ik niet precies weet wie er achter de brief zit. Maar gelukkig is wel duidelijk welke organisatie erachter zit, namelijk Cotton & Scents in Nijmegen.

Wat een geweldig lieve brief en wat doet mij dit goed. Deze opkikker kon ik na de afgelopen dagen heel goed gebruiken. Ik heb het al eens eerder gezegd en ik zeg het nogmaals: geluk zit in de kleine dingen en niet in een nieuwe breedbeeld tv en in het laatste model iPhone. Het gaat om menselijk contact, iemand die aan je denkt en je dat laat weten. O ja, er zat ook een heel leuk cadeautje bij de brief:

een schattig armbandje in - hoe kan het ook anders - mijn favoriete kleur paars. De brief, die ga ik zorgvuldig bewaren (ik heb hem al gescand en digitaal opgeslagen) en tevoorschijn halen iedere keer als ik een dipje heb. En dat paarse armbandje? Die ga ik dragen als spreekwoordelijke knoop in de zakdoek, zodat ik dagelijks word herinnerd aan het feit dat geluk in kleine dingen zit en dat ook ik aan de hand van 'kleine gebaren' kan bijdragen aan het geluk van anderen.

To hearten me...

My previous blog post "I'm not crazy, I'm a volcano" has initiated the necessary responses on Twitter, Facebook and Instagram. Many followers of my blog sympathized with me, worried about me and inquired about my state of mind. I have very much appreciated your reactions: the life of a transgender is not about roses. But let's face it, whose life it's about roses? In other words, we all need a shoulder at times to cry, a pat on the head, a helping hand or just a compliment. The past few days have made me realize it again. Not only that it's fine to be supported by others, but also to support others. And just this week while I was in the pit, a letter was plopped on the doormat. The letter was anonymous to the extent that I do not know exactly who is behind the letter is. But fortunately it is clear which organization is behind it, namely Cotton & amp; Scents in Nijmegen .

What a loverly and sweet letter, which made me feel much better. This boost could I use very well after these last few days . I've said it before and I 'll say it again : you will find happiness in the little things and not in a new widescreen TV and in the latest iPhone. It is all about human contact, someone is thinking of you and lets you know he or she is thinking of you. Oh yes, there was also a very nice gift accompanying  the letter :

a cute bracelet in - of course - my favorite color purple. The letter, which I 'm going to keep carefully (I have him scanned and stored digitally) and reading it every time I'm feeling down. And that purple bracelet? I am going to wear that bracelet as a daily reminder of the fact that you will find happiness in the little things and that I, on the basis of " small gestures " can contribute to the happiness of others.