Bent u niet de moeder van...?

Mijn blogs teruglezend lijkt het net of ik geen fijn leven heb en dat de tegenslagen over elkaar heen buitelen om mij dwars te kunnen zitten. Mocht die indruk bij jullie hebben postgevat, dan wil ik die indruk hier graag rechtzetten, want ik ben gewoon een heel gezegend mens. Ik ben gezond, ik heb vrienden (virtueel en in real life) die mij steunen, ik heb een goede en leuke baan met fijne begripvolle collega's. Ik heb twee prachtige - inmiddels - volwassen kinderen en ook met mijn aanstaande ex mag ik in mijn handen knijpen. Natuurlijk, ik was liever geboren in het juiste lichaam, maar hé, zo hebben we allemaal wel iets. Ieder huisje heeft zijn kruisje. En dankzij het feit dat ik een transgender ben, raak ik ook regelmatig verzeild in grappige situaties, zoals laatst.

Ik stond in de rij bij de Jumbo met de dagelijkse boodschappen, die ik op de band aan het leggen was. Achter mij stond een mevrouw van pakweg 40 jaar, die mij alleen van de achterkant had gezien. Nadat ik weer overeind was gekomen, vroeg zij mij:"Bent u niet de moeder van...?". Toen ik mij naar haar omdraaide, zag zij haar fout in, waarna zij stamelde: "O nee, sorry... ik ziet het al." Deze lieve mevrouw was duidelijk een beetje van haar apropos en wist niet zo goed raad met de situatie. Ik besloot haar een handje te helpen door te zeggen dat het geen enkel probleem was en dat het biologisch een klein wonder zou zijn als ik daadwerkelijk de moeder zou zijn van... waarna zowel deze mevrouw als de caissière in lachen uitbarstten. Met een beetje humor kun je veel problemen oplossen! Zouden meer mensen moeten doen.

Liefs, Remke xxx