Eh... niet in mijn tanden en kiezen natuurlijk (al heb ik die helaas ook), maar in mijn oren. Een lang gekoesterde wens is zondag 4 januari 2015 in vervulling gegaan. Mijn eerste (goede) voornemen in dit nieuwe jaar is daarmee verzilverd. Ik speel al jaren met de gedachte om gaatjes in mijn oren te nemen, zodat ik eindelijk ook eens oorbellen kan dragen, maar op de een of andere manier is het er gewoon nooit van gekomen. Wellicht omdat ik niet zo'n fan ben van naalden in mijn lijf ;-) Pas nadat een twittervriendin op een selfie van mij paarse oorknopjes had gephotoshopt wist ik het zeker, ja ik
wil gaatjes in mijn oorlellen. De vraag is dan vervolgens: welke methode? Gaatjes schieten of laten piercen. Gaatjes laten schieten kan eigenlijk bij iedere juwelier, maar piercen? Tja, dan kom je al snel uit in de mijn onbekende wereld van tattoo- en piercingshops en dat zijn toch gelegenheden waar ik normaliter nooit kom. Echter via Instagram werd mij toch dringend geadviseerd om de gaatjes via piercen te laten maken. Oorbelletjes schieten zou meer schade toebrengen aan het oorweefsel dan piercen, aangezien bij de eerste methode met een relatief bot voorwerp het oorweefsel wordt doorboord. Bij piercen wordt via een scherpe naald een gat in het oorlelletje gemaakt. Dit zou sneller genezen. Oké, gaatjes dus en ja, laten piercen. Maar waar? Ook nu bood een Instagram vriendin uitkomst: een tattoe- en piercingshop in Den Haag werd mij van harte aangeraden en zo toog ik zondag 4 januari jl. naar Den Haag met in mijn iPhone het adres van "Fearless Tattoo", gevestigd op de Prinsestraat 60. Mijn iphone leidde mij netjes naar het ingegeven adres, alwaar ik bij de ingang even twijfelde. Dit was inderdaad een etablissement met een hoog tattoo gehalte waar ik normaliter nooit naar binnen zou stappen. Maar mijn verlangen naar gaatjes in mijn oren won het van mijn terughoudendheid. Bij binnenkomst vroeg een vriendelijke jongeman wat hij voor mij kon doen. Ik vertelde hem dat ik gaatjes wilde in mijn oorlellen. Hij gaf aan dat ik daarvoor bij het juiste adres was en pakte alvast het afsprakenboek erbij. De 'gatenmaker' was op dat moment namelijk niet aanwezig, maar ik kon wel een afspraak maken. Maar terwijl hij bladerde in het afsprakenboek kwam een jong meisje met haar lunch in een papieren zak de winkel in; zij bleek de gatenmaker te zijn. Nou, die gaatjes kon zij direct wel even doen. En zo liep ik met haar mee naar het souterrain van de winkel waar ik plaats mocht nemen op een stoel in het halletje, waar Linda - zo heette zij - 'kantoor hield'. Zij stelde mij op mijn gemak, markeerde de twee plekken waar het gaatje moest komen en doorboorde met een naald mijn eerste oorlel, plaatste de oorbel en herhaalde dezelfde stappen aan mijn andere oorlel. Binnen een paar minuten was het gepiept en eerlijk is eerlijk, ik voelde slechts kort een prikje. Het was inderdaad 'een fluitje van een cent'. Na 15 minuten stond ik weer op straat en was ik de trotse eigenaar van twee piercings. De afgelopen 6 weken moest ik het doen met de 'standaard' piercings, maar daarna zou ik iedere oorbel kunnen dragen. Mensen die mij een beetje kennen weten natuurlijk dat ik voor paars ben gegaan, what else ;-)
0 reacties:
Een reactie posten