Hokjes? Wat nou hokjes...!?

"Cogito ergo sum" was het adagium van René Descartes, een Franse filosoof uit de 17e eeuw. In goed Nederlands: ik denk dus ik besta. Vanzelfsprekend denken wij mensen na over van alles en nog wat. Ik ben daarop absoluut geen uitzondering. Maar hoe lang ik ook nadenk over sommige vragen, het antwoord blijft uit. Met name de veel gestelde 'waarom vraag' blijkt vaak lastig te beantwoorden en dan specifiek de vraag:"Waarom overkomt juist mij dit? Over die 'waarom' vraag heb ik ook regelmatig mijn hoofd gebroken, vanzelfsprekend zonder resultaat: Waarom heeft Moeder Natuur in haar wijsheid besloten mij op te zadelen met het verkeerde lichaam? En alsof dat niet erg genoeg was, waarom heeft zij mij vervolgens uitgekozen voor een vorm van kaalheid die zich al manifesteerde toen ik begin 20 was? Enfin, jullie weten net als ik dat het volstrekt zinloos is om deze vragen te stellen, domweg omdat er geen antwoorden zijn. Sommige dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn, punt uit. Zover ben ik inmiddels ook. Dus ja, ik heb door een speling van de natuur een mannenlichaam meegekregen bij mijn geboorte, en ja, aan de binnenkant ben ik een vrouw, het zij zo! Niets aan te doen. In het kader van het omdenken leg ik mij neer bij de feiten en richt ik mij niet langer op de nadelen, maar op de voordelen van dit voor mij wat ongebruikelijke lichaam, waar ik het mee moet doen.
En om maar direct met de deur in huis te vallen: ik word niet ongesteld, nooit en te nimmer en dat is voorwaar niet slecht hè. Geen maandelijkse ongemakken en ja altijd gewoon kunnen gymmen op school.
Een ander voordeel: als ik word geconfronteerd met vieze toiletten, bijvoorbeeld onderweg met de auto naar een zonnige vakantiebestemming, dan kan ik altijd nog gebruik maken van dat slangetje tussen mijn benen om staand te plassen. Of nóg beter, ik kan, als het echt niet anders kan, wildplassen tegen een boom ;-) Probeer dat maar eens met dat orgaantje waar biologische vrouwen mee zijn uitgerust. Mission impossible!
Verder ben ik een lange afstand loper en dan is iedere kilo er één te veel. Wanneer ik ga hardlopen, dan leg ik mijn siliconen borstprothesen terzijde en werk ik mijn training zonder die ballast af. Scheelt toch al snel meer dan een kilo.
Een ander voordeel van dat mannenlijf is dat ik, zoals gezegd, niet veel haar meer heb op mijn hoofd en dat betekent dat ik mijn haar niet meer hoef te wassen. Als ik zie hoeveel tijd mijn dochter en aanstaande ex nodig hebben voor het wassen, drogen, föhnen en in model brengen van hun haar, dan heb ik een makkie met mijn haarwerkje (ook wel pruik genoemd), dat ik slechts één keer in de week 10 minuten in een handwarm badje met shampoo hoef te leggen. Vervolgens met een handdoek deppen en laten drogen. Klaar-is-Kees.
En last but not least, ik kan nooit zwanger worden en dat komt niet omdat ik de anticonceptie-pil slik (die slik ik trouwens wel, maar dat is om mijn gezichtsbeharing terug te dringen), maar omdat een baarmoeder geen standaard onderdeel van het mannenlichaam.
Kortom, als ik mijn best doe met dat omdenken, dan is het niet eens zo verkeerd om een mannenlichaam te hebben, maar eerlijk is eerlijk, dan moet ik wel héél erg mijn best doen ;-)

Liefs, Remke xxx